02 fevereiro 2010

ME CHAMARAM DE BOBA...


Quando eu tiver setenta anos
então vai acabar esta minha adolescência
vou largar da vida louca
e terminar minha livre docência
vou fazer o que meu pai quer
começar a vida com passo perfeito
vou fazer o que minha mãe deseja
aproveitar as oportunidades
de virar um pilar da sociedade
e terminar meu curso de direito
então ver tudo em sã consciência
quando acabar esta adolescência

(Paulo Leminski)

4 comentários:

CARLA FABIANE... disse...

*Nem α mαiis bonitα, nem α mαiis inteligente,* nem α mαiis interessαnte, nem α mαiis populαr, *nem α mαiis legαl, nem α mαiis mαgrα, nem α mαiis gordα, *nem α mαiis simpαticα, nem α mαiis cαrismαticα, *nem α mαiis extressαdα, nem α mαiis corretα, nem α mαiis fiel,* nem α mαiis queridα, nem α mαiis desejαdα,
->”αpenαs diferente”<-

DANIELA BORALI disse...

AMOOOOOOOOOOOOO Leminski!!!!!!!!!!!!! E amooooooo este poema!!!!!!!!!!!!!
Beijos...

Roberto Jusi disse...

Respondendo à autora: acho que vc é tudo de "mais bom". Nunca deixe de ser boba. Pq se ser boba é ser quem vc é, tb quero ser bobo.

Roberto Jusi disse...

Até lá, vamos vivendo nossa adolescência juntos. Te amo.